بررسی ساختارگرایانه شاهنامه تهماسبی (با تأکید بر پیکره بندی نگاره ها)

تصاویر نسخ خطی مصور ، حاوی اطلاعات ارزشمندی پیرامون ساختار و ارتباط میان اجزای تصویری است و به گونه ای مبدل به اسنادی مهم برای بررسی های پژوهش گرایانه شده اند. "شاهنامه تهماسبی" جزء نسخی است که می توان آن را در حوزه های فرهنگی ، هنری ، سیاسی و سطوح مختلفِ بصری بررسی کرد. این اثر، ابهاماتی پیرامون هنرمندان و نگاره ها و ساختارشان بر جای گذاشته است. خوانش بصری چنین مجموعه تصاویری، اهمیت ساختار بصری را آشکار می سازد. بخش اعظم کار به بررسی و تحلیل ترکیب نگاره ها اختصاص یافته است . در این پژوهش، از منظری تحلیلی به ساختار نگاره ها پرداخته می شود . شیوه کار به طور مستقیم به روی نگاره ها می باشند. (کتابخانه ای- میدانی) در روش توصیفی-تاریخی داده های از پیش موجود در نسخ خطی جمع آوری شده و در نهایت اهداف اثر استخراج می گردد. در نهایت، خوانش تصاویر با ساده سازیِ فرم ها آغاز شده و در ادامه با تکیه بر اصول تشابه و گروه بندی، تفکیک و طبقه بندی شکل گرفته و تحلیل نهایی با تکیه بر الگوسازیِ بصری بیان می شود. با تمرکز بررسی ها بر ساختار نگاره ها و عنایت به اصول و قواعد بصری، ساختار اجرایی نگاره ها؛ قواعد و قالب های بصری، الگوها و ارتباط درونی آن ها درکل اثر آشکار می گردد. در نهایت الگوی ساختاری تصاویر به دست می آید . به طور همزمان تطبیق نگاره ها ، جزییات بصری حاکم بر سبک ها و تضادها و مشابهت ها را عیان می سازد . بدین ترتیب با کنارهم قرار دادن این اصول و توجه همزمان به محتوا، موضوع و نشانه های تصویری و اطلاعات پیشینی، تحلیل نهایی همه ی وجوه اثر هنری را در بر می گیرد و در نهایت ساختارمندی تصاویر آشکار گشته و الگوهای اولیه ِی بصری ارایه می گردد.